پيام
+
گله نکن خدا، به دل نگير از من، که گاهي با همه‌ها مي‌خندم و لبخند؛ اما با تو اشک و آه.
با همه‌ها خسته نيستم و مي‌توانم؛ با تو جان ندارم و نمي‌توانم.
گله نکن که از همه‌ها مي‌شنوم و به رو نمي‌آورم و به دل مي‌گيرم؛ اما از تو مي‌شنوم و طاقت نمي‌آورم،
مي‌گويم و به رو مي‌آورم که به دل نگيرم.
مجاورِآقا
92/10/9
*خون شهدا*
باز هم آخر تو دست مرا ميگيري...
يا راحم العبرات
باور کن کم مانده‌اند از آنها که من با آنها، من مانده‌ام.
باور کن کم مانده‌اند آن‌هايي که کنارشان اين رداي سنگين را مي‌توانم بردارم از دوش، سبک شوم،
و بي‌خجالت، گيرم با اندوه، خودم باشم.
ببخش? تحمل م کن گاهي، بگذار که بتوانم خودم را تاب بياورم!
يا راحم العبرات
استاد شهيد ، بانو شبگرد شماها چه سرعتي دارينااا؟ :)